از این کتاب و نویسنده‌ش برام بگو
Saturday، ۱۸ Dey ۱۴۰۰
نویسنده‌ی کتاب، کایتلین دوتی، یک دختر ۳۷ ساله‌ی خوش‌انرژیِ آمریکایی‌ـه. در رشته‌ی مرگ‌شناسی تحصیل کرده، مدتی مسئول کوره‌ی آدم‌سوزی بوده، و الان توی آمریکا یک بنگاه کفن‌ودفن داره. کایتلین عاشق جنازه‌ها و حرف زدن درباره‌ی اون‌هاست. در مورد همه‌ی جنبه‌ها و موضوعاتِ مربوط به مرگ و اجساد کنجکاوی می‌کنه: فرهنگی، علمی، پزشکی، قانونی و کیفری، هرچی. کل دنیا رو سفر کرده تا شیوه‌ی برخورد فرهنگ‌های مختلف با مقوله‌ی مرگ و سوگواری رو از نزدیک ببینه. کایتلین در این کتاب با یک ادبیات خودمونی، طنز، و گاهی علمی، به ۳۶ سؤالِ بانمک در مورد مرگ و جنازه‌ها و هرآنچه بهش مربوط میشه، جواب داده و گاهی هم از تجربه‌ها و قصه‌های خودش روایت کرده. من هم سعی کردم کتاب رو با همون لحن و سبک و سیاقِ خودمونی و رِندانه (-; ترجمه کنم.
کایتلین معتقده که رویکرد غرب به مقوله‌ی مرگ نیاز به تغییر داره. برای همین جامعه‌ی مسلک مرگِ خوب رو تأسیس کرد. گروهی متشکل از پروفسورها، متخصصان، استادان دانشگاه و هنرمندان که برای ترویج آگاهی و پذیرشِ مرگ تلاش می‌کنن.
همچنین کایتلین از سال ۱۳۹۰ یک کانال یوتیوب داره به اسم از یک مرگ‌شناس بپرس و با یک سبک و سیاق بامزه و خودمونی در مورد مرگ و جنازه‌ها حرف می‌زنه و اطلاع‌رسانی می‌کنه.
یه پادکست هم داره به اسم مرگ در بعدازظهر. برای خیلی از رسانه‌ها و نشریات هم می‌نویسه و پذیرشِ مرگ و تغییر نگرش به مقوله‌ی مرگ و خاکسپاری رو ترویج میده. دور دنیا هم می‌چرخه و به سخنرانی‌ها و سمینارهای مختلفی دعوت میشه. خلاصه که آدم پرکار و خوش‌فازی‌ـه.
غیر از این کتاب، دو کتاب پرطرفدار دیگه هم تألیف کرده: دود می‌ره تو چشم‌هات: و درس‌های دیگری که از مرده‌سوزخانه یاد گرفتم که نخوندم، و کتابِ از اینجا تا ابدیت: سفر دورِ دنیا در جستجوی یک مرگِ خوب که خوندم و عالی بود. یادته بهت گفتم کایتلین دورِ دنیا سفر کرده تا مراسم‌های تدفین و آیین‌های خاکسپاری در فرهنگ‌های مختلف رو از نزدیک ببینه؟ خب، سفرنامه‌ش رو یک کتاب کرده و خیلی کتابِ خوبی شده. به اندونزی، اسپانیا، بالی، مکزیک و ژاپن سفر کرده و فرهنگِ مرگ در این کشورها رو از نزدیک رصد و اون رو با کشور خودش، یعنی امریکا مقایسه کرده. اگر از وقتی می‌میرم گربه‌م من رو می‌خوره؟ خوشِتون بیاد، شاید کتاب‌های دیگه‌ش هم ترجمه کنم.
آدم‌حسابی‌ها در مورد کتاب چی می‌گن؟
تک‌تک جواب‌های کایتلین مثل یک راهنمای جذاب هستن به چیزی که ما با زحمت و رنج زیاد ازش اجتناب می‌کنیم.
دیوید زارِلی – Paste Magazine
توی این کتابْ علم هست، به علاوه‌ی درس‌های فرهنگی درباره‌ی مرگ، مقداری تاریخ، و بارقه‌هایی از وحشت که رِندانه در لفافه‌ی طنز پیچیده شده.
تری اشلیشن‌میر ــ Philadelphia Tribune
این کتابْ بامزه، تاریک، و گاهی به طرز خارق‌العاده‌ای اگزیستانسیال میشه، و نه تنها بهمون نشون میده چقدر کم از مرگ سر در میاریم، بلکه نشون میده کودکان چقدر می‌تونن با مقوله‌ی مرگ کنار بیان.
ماریان ایلویز ــ Guardian